Zes volle maanden had ik op de voorbereiding van dit scenario gezet en het was dan ook het moeilijkste dat ik ooit in elkaar stak. Maar nu is het toch eindelijk afgeraakt en heb ik iedereen vanavond samengekregen. Nu nog subje optrommelen en we zijn vertrokken.

"gladia, je moet je vanavond kleden als een hoertje : zeer kort rokje, zwaar gemaquilleerd, netkousen, naaldhakken, je kent het ondertussen wel"

"Ja Meester" hoor ik aan de andere kant van de lijn onzeker antwoorden.

"Je kent in Tervuren wel dat Spaanse Huis"

"Ja Meester"

"Wel, vanavond om 10 uur moet je daar zijn. Je blijft er rustig en uitdagend heen en weer wandelen als een volleerde tippelaarster. Aan ieder uiteinde mag je 1 min stoppen en je wandelt zeker niet te snel". Ik laat mijn stem wat spottend overkomen want ik weet dat mijn subje dat haat. "Wat er ook gebeurt, je mag er niet weglopen, er zal je echt niets kunnen gebeuren. Je blijft tippelen"

Gelukkig weet subje al uit ervaring dat ik inderdaad erg veilig speel en haar nooit in gevaar zou brengen.

"Je mag je hooguit 2 meter van de straatrand verwijderen en loopt heen en weer evenwijdig aan de vijver over een afstand van 100 m ongeveer tussen 2 vaste punten. Begrepen ?" "Ja Meester"

Ik weet dat het daar s’avonds redelijk donker is en dat ze zich daarbij niet erg op haar gemak voelt. Ze gaat dus niet zo’n aangename momenten doormaken. Prettig vooruitzicht voor mij, maar niet voor haar héhé.

Toen ik in het begin gladia onder mijn hoede nam heb ik haar eens gevraagd haar erotische fantasieen op papier te zetten, kwestie van te weten waar haar voorkeur naar uitging en eventueel te zien of ik ze niet kon realiseren. Zoals bij enorm veel vrouwen het geval is had ook zij verkrachtingsfantasieen. Ze wou vastgebonden op een tafel genomen worden door een mooie viriele man. Hij moest groot zijn, schouderlang blond haar hebben, blauwe ogen, brede schouders, smalle heupen en een stevig kontje. Maar hij moest wel natuurlijk mooi zijn, niet zo’n opgefokte kleerkast of een body builder. Jaja, ze heeft smaak mijn subje. Nu, vanavond zal ze op haar wenken bediend worden. Ik heb wel geen man gevonden die aan haar wensen voldoet, maar haar "verkrachter" is wel een echte adonis, een laatstejaarsstudent Lichamelijke Opleiding, uitstekend zwemmer en iemand met veel succes bij de studentinnen. Daarenboven speelt hij toneel, en dat zal hij zeker nodig hebben vanavond. Dank zij hem zijn we tenandere ook aan maquillage- en verkleedmateriaal geraakt.

Natuurlijk ga ik gladia niet echt laten verkrachten. Want tussen fantaseren over en het echt meemaken is er nog wel een verschil. Ik moest dan ook blindelings kunnen rekenen op de man die ik uitgekozen heb, maar iemand die ook in het spel zit heeft me hem aangeraden als 100% betrouwbaar.

Ik heb er ook zorg voor gedragen dat ze permanent beschermd wordt. Ik heb namelijk zelf postgevat aan de rand van de weg tussen de bomen, van waaruit ik mijn subje perfect kan zien lijden maar anderzijds ook binnen de 10 sec kan tussenkomen als iets verkeerd loopt. Gezien zij permanent in het licht loopt (hoe weinig ook) en ik in het donker zit kan ik haar wel, maar zij mij niet zien. Om hiervan volledig zeker te zijn heb ik ze dan ook verboden zich meer dan 2 meter van de weg te verwijderen. Natuurlijk zullen ook de andere mannen die in het spel betrokken zijn dadelijk inspringen als er zich problemen voordoen. Ze zijn nooit ver uit de buurt en er is walkie-talkie voorzien. Mijn kinderen hadden die ooit eens als speelgoed gekregen van Sinterklaas. We hebben ze uitgetest en ze werken nog. Niet ver, 50 m maar, maar dat volstaat ruimschoots want je kan hier toch zo ver niet zien. GSM bestond nog nauwelijks in ‘94.

Natuurlijk willen de mannen die me helpen ook wel wat aan hun avond hebben en natuurlijk is het aan gladia om hen hiervoor te belonen. Gezien ze vroeger nog jazzballet heeft gevolgd heb hen beloofd dat ze vanavond voor hen zal dansen. Naakt natuurlijk :-) Onnodig te zeggen dat ik dadelijk voldoende gegadigden bijeenkreeg om vanavond hun duit in het zakje te doen. Ik kies als helper een collega-Meester die me zijn subje ter beschikking heeft gesteld zodat ik nog een bijkomend spelelement kon inbrengen. Die man mag vanavond daarom ook eens optreden, en wel in zijn meest primitieve outfit.

Nadat ik gladia zo’n half uur heb laten op- en neertippelen en enkele late mannelijke wandelaars haar met veel interesse bekeken hebben (één is zelfs traag op zijn stappen teruggekomen om haar nog eens te kunnen begluren) is het tijd voor de eerste verrassing. Plots hoort ze geritsel en gekraak van takken achter zich. Ze blijft verschrikt staan en kijkt achterom. Maar er is niets te zien. Nog meer geritsel, nu dichterbij. Weer niets te zien. Na enkele minuten hoort ze tussen de bomen iemand parallel met haar op- en neerstappen. subje voelt zich duidelijk niet op haar gemak. Ik zie ze regelmatig stoppen en angstig in onze richting kijken. Natuurlijk stopt het geluid dan direct. Dan hoort ze plots naast zich, maar nog steeds tussen de bomen, iemand die haar snel voorbijloopt. Spijtig dat ik haar niet van dichtbij kan zien, want ik ben er zeker van dat ze nu wel wit rond haar neusje zal zijn. Mooi zo.

Plots ziet ze op 5 m voor zich iemand uit de struiken springen. Hij heeft verwilderd haar en een baard die ook nodig aan trimmen toe is. Verder heeft hij een lange regenmantel aan (hoewel het een zwoele zomeravond is). Hij kijkt haar recht in de ogen. Ze verschiet, blijft staan en kijkt nietsbegrijpend terug. Zeer langzaam opent de man zijn regenmantel en nu pas bemerkt gladia dat er onder zijn regenmantel geen broek uitsteekt. Plots begrijpt ze wat er gebeurt, maar voor ze zich kan omdraaien heeft de man zijn regenmantel geopend en laat hij haar zijn (geschoren) geslachtsdeel zien. Hij blijft haar geconcentreerd aankijken en ze raakt compleet de kluts kwijt. Dan sluit de man zijn mantel, draait zich om en loopt snel weg. 100 m verder en buiten zicht wordt hij door zijn Meester in de wagen opgevangen en afgevoerd. Later op de avond zal hij nog een tweede keer moeten meespelen, maar dan in een andere rol. Nu gaat hij zich aankleden, zijn valse baard en pruik afdoen en zijn bril opzetten zodat hij straks niet gemakkelijk meer te herkennen zal zijn.

Het duurt een tijdje voor gladia zich herpakt en haar heen- en weergeloop hervat. Maar ze blijft schichtig rond zich kijken. Ik denk dat ze het nu echt wel in haar broek doet. Ze zou eens moeten weten dat het ergste nog moet komen :-)

Wanneer ze wat gekalmeerd is en ik zie dat ze niet meer zo vaak rond zich kijkt geef ik via walkie-talkie signaal voor de volgende fase. Even later komt een struise maar erg verdacht uitziende man haar richting uitgeslenterd. Hij heeft een vuile, zwarte pet op, een leren jekker, een afgedragen jeans en ronduit smerige basketschoenen. Kortom, niet iemand die je graag s’avonds tegenkomt als vrouw alleen. Hij kijkt haar richting uit wanneer hij haar voorbijloopt, stapt rustig verder, blijft 20 m verder even staan, loopt door, twijfelt, draait zich om en keert weer op zijn stappen. Als hij op haar hoogte komt blijft hij staan, kijkt haar aan, twijfelt of hij haar zal aanspreken, komt even haar richting uit, verandert van gedacht en loopt weer verder. 30 m verder blijft hij staan en kijkt weer naar haar. Dan komt hij weer op haar toegeslefferd, verandert halverwege van gedacht en gaat snel terug. gladia zal nu zeker vrezen een twijfelende klant voor zich te hebben en waarschijnlijk maakt ze zich al zorgen hoe ze hem kan duidelijk maken dat ze niet is wie hij denkt. Want zo’n vulgair type zal dat ook niet zomaar aannemen en zeker denken dat ze hem weigert omdat hij te vuil is. Problemen in perspectief dus.

Dan stelt hij zich opzij van de weg op, iets tussen de bomen en wat verder dan tot waar gladia normaal "tippelde". Ze kan hem dus juist op de rand van haar zichtbaarheid zien staan. Wanneer hij daar zo een tiental minuten gewacht heeft, nu en dan nog eens subjes richting uitkomend en weerkerend, is hij plots verdwenen zonder geluid te maken. Ik weet dat hij nu aan het derde en voor gladia moeilijkste deel van de avond gaat beginnen.

5 minuten later komt een luidruchtige bende van 3 jongemannen in een wagen voorbijgeraasd. gladia besteedt er niet veel aandacht aan, hoewel ze dat beter wel zou gedaan hebben. Want 2 minuten later komen ze weer voorrijden, en nu veel langzamer. Ze kijken haar richting uit en wijzen zelfs naar haar. gladia heeft dit opgemerkt en ik zie ze haar pas versnellen. Weer 5 minuten later komt hij uit de andere richting weer opdagen en nu ziet gladia duidelijk dat ze over haar aan het praten zijn. Ze rijden erg traag en kijken haar richting uit in het voorbijgaan. De passagiers zitten beiden achteraan en ze kijken nog een tijdje achterom tot ze uit zicht zijn. Ze is er zeker van dat de vuile man van daarjuist aan het stuur zit, maar nu zonder pet of jekker. Hij heeft donkerblond haar en ziet er nu wel veel aantrekkelijker uit. Plots ziet ze de remlichten aangaan. Nog even later worden de achterlichten gedoofd. gladia blijft onzeker staan en ik zie ze twijfelen : verder die richting uitgaan, zoals haar bevolen werd (ze moest immers heen en weer lopen tussen 2 vaste punten) of omkeren. Tenslotte beslist ze toch maar te doen wat van haar verwacht wordt. Dadelijk gaan de lichten van de wagen terug aan en rijdt hij weg om 50 m verder weer te stoppen en weer de lichten te doven. Dan gaat plots het binnenlicht even aan : iemand is blijkbaar uitgestapt, maar het is te veraf om goed te kunnen zien. Even later gaan de lichten plots terug aan en ziet ze de achteruitrijlichten oplichten. De wagen komt zeer snel op haar toe, stopt even om de man die uitgestapt was en blijkbaar naar haar toeliep terug op te pikken en voor ze zich goed en wel realiseert wat er gebeurt staat hij naast haar. De achterpassagier springt uit de wagen, laat de deur open en gaat voor haar staan. Ze wil zich omkeren, maar hij pakt haar bij de schouders en draait haar terug. "Luisteren" zegt hij en haalt uit zijn binnenzak een dictafoontje. Langzaam duwt hij op de play-toets en gladia hoort mijn stem zeggen "instappen en gehoorzamen". Niet helemaal zeker, maar toch gerustgesteld dat het wel duidelijk van mij uitgaat stapt ze achteraan in. Dadelijk scheurt de wagen weg.

Ik kan nu rustig uit mijn schuilplaats komen. Binnen enkele minuten komen ze me terug oppikken. Want de avond is nog niet ten einde, integendeel.

Ik heb mijn spitsbroeders opgedragen gladia te blinddoeken en haar te verplichten neer te liggen met haar hoofd in de schoot van de man die haar oppikte. Wanneer ze een tiental minuutjes gereden hebben en stilaan het gesprek gebracht hebben op wat ze met haar gaan doen moet de chauffeur zeggen "zeg, zouden we Ivo niet oppikken ? dan kan hij ook meegenieten vanavond", waarop de derde man moet antwoorden "nee, want dat zal Luc (dat ben ik dus) nooit goedkeuren". Dan moeten ze even discussieren, de chauffeur moet hen proberen te overtuigen, en na een tijdje moeten ze toegeven. Ondertussen zijn ze weer op de plaats waar ze gladia hebben opgepikt en waar ik hen opwacht. Ze stoppen even en de chauffeur stapt uit. "Ik ga hem halen, blijven jullie hier op haar letten dat ze niet ontsnapt. Ik zal straks rapper rijden, dan zijn we nog op tijd om haar terug te geven aan haar Meester en kunnen we er ons toch nog eens goed mee amuseren".

Na een minuut of 5 (zogezegd de tijd om me op te halen) stap ik in aan de passagierszijde. Ik heb een ander en sterker aftershave gebruikt dan ik gewoon ben. Ik heb immers tot mijn schade moeten ondervinden hoe goed vrouwen een man herkennen aan zijn geur. Verbazend gewoon. Ik kan dan ook geen risico lopen dat ik hierop gepakt zou worden. In volle vaart gaan we ervandoor. Ondertussen ligt subje nog altijd braaf en geblinddoekt achteraan haar verder lot af te wachten. We rijden een ganse tijd rond, maar infeite gaan we niet ver, gewoon naar het huis van mijn collega-Meester. Zijn subje is de man met het hoofd van gladia in de schoot. Onderweg wordt verder gediscussieerd tussen de chauffeur, die steeds boosaardiger plannen heeft met mijn subje, en mijn collega-Meester die hem hiervan moet proberen af te brengen, zonder dat dat echter mag lukken. Ikzelf hou natuurlijk wijselijk mijn mond.

"We zullen ons wel moeten spoeden maar ik denk dat we toch een half uur hebben. Ik zal zeggen dat er onderweg een ongeval is gebeurd en dat we daarom zo laat zijn."

"En wat gaat ge dan doen ? Want hij rekent op ons en hij heeft ons gevraagd om haar goed te behandelen"

"O, maar ik zal ze wel goed behandelen, wees gerust" zegt de student terwijl hij me een knipoog toewerpt.

"Ik weet het niet hoor, ik vind het niet eerlijk. Luc heeft vertrouwen in ons en we gaan dat beschamen. We mogen dat niet doen man"

"Wat niet weet niet deert"

"Ge denkt toch niet dat zij gaat zwijgen zeker. Ze zal het hem wel zeggen en dan gaat hij kwaad zijn."

"Dan is het toch te laat en ondertussen hebben we het dan toch gehad"

"Ik weet het niet hoor, ik voel me er niet goed bij"

"Da’s niks, straks zult ge u wel goed voelen, wacht maar".

"En wat ben je dan van plan te doen feitelijk ?"

"Dat weet ik nog niet, dat zien we straks wel waar we goesting voor hebben, wat kunt ge allemaal niet doen met een vrouw ? "

"Neen, dat niet !"

"En waarom niet ? Ze is er toch, we kunnen er maar van profiteren"

"Da’s geen spel meer hé, daar ga ik niet mee akkoord"

"bah meepakken wat ge kunt krijgen zeg ik maar. We krijgen niet elke dag een vrouw in handen waar we ons goesting mee mogen doen"

"Luc had gezegd : meenemen en blinddoeken, maar hij heeft niet gezegd dat we er ook wat anders mee mochten doen"

"Wat vindt gij ervan ?" vraagt de chauffeur dan aan de sub van mijn collega.

"Ik ga niet akkoord. We mogen met haar niet spelen zonder toelating van haar Meester en die toelating hebben we niet. Ik doe niet mee"

"Da’s zever, ten andere, ik heb met al jullie gezever van erecode van SM-ers niks te maken. Ik pak wat ik kan krijgen"

"Ik doe niet mee"

"Ik weet het niet, het trekt mij wel aan als het niet te ver gaat."

"Bah, wat is te ver ?" antwoordt onze chauffeur. "Pakt liever al een voorsmaakske. Voelt ne keer aan haar tieten of ze goe zacht zijn"

Mijn collega doet of hij twijfelt.

"Allé jong, zijde gij ne man of wat ? Nijpt er ne keer goed in da zal u goesting geven"

Hij raakt gladia’s borsten even aan, trekt zijn hand terug, legt ze terug, maar nu meer openlijk en dan "beslist hij" om te knijpen. gladia wil zich wegdraaien maar ze wordt tegengehouden.

"Laat haar gerust" antwoordt onze derde man.

"Voel liever zelf ook eens in de plaats van de heilige uit te hangen".Mijn collega neemt de hand van zijn subje en legt ze op gladia’s borst terwijl hij zijn vingers samenknijpt. gladia wil reageren maar "ge weet wat je Meester gezegd heeft : ge moet ons gehoorzamen. Hij heeft ons toegelaten om aan jou te potelen. Zwijg dus en blijf liggen"

subje weet het nu echt niet meer. Moet ze zich laten doen of niet ? Wanneer mijn collega zijn hand op haar knie legt en deze langzaam omhoogbrengt tot onder haar rok wil ze rechtspringen. Maar "toevallig" komen we juist op dat moment op onze bestemming toe.

gladia wordt uit de auto gehaald en nog steeds geblinddoekt het huis binnengeleid. Ik heb me uit de voeten gemaakt en verborgen achter een kleedscherm in de slaapkamer (dank je toneelvereniging). Ik kan van daaruit gemakkelijk zien dat gladia een minuutje later wordt binnengeleid en dat haar blinddoek wordt weggenomen. De deur is blijven open staan want die hebben ze seffens nodig om zich uit de voeten te maken. Even is gladia verblind maar al snel zijn haar ogen aangepast en kijkt ze rond. Ze voelt zich duidelijk niet op haar gemak. Maar ze mist 1 persoon. Ik zie immers dat ze op zoek is naar de vierde man. De student heeft het gezien.

"Waar is Ivo ?" hoort ze de chauffeur vragen.

"Ik denk dat die niet mee binnengekomen is. Je hebt toch gezien dat hij niet akkoord ging. Hij heeft geen woord gezegd onderweg. En je kent hem toch: als hij iets niet wil dan gaat hij liever lopen dan erbij aanwezig te zijn"

"Hoe, die is toch niet in de auto blijven zitten ?"

"Ja, ik denk het"

"Nu ja, hij weet niet wat hij mist. En gij, gij komt wel binnen, dus ge gaat toch meedoen ?"

"Ik blijf hier om te zien of jullie niet te ver gaan" zegt het subje van mijn collega. De man speelt zijn rol buitengewoon goed moet ik zeggen.

"Bon meiske, nu is het uw beurt. Kleed u ne keer uit da we ne keer de marchandise kunnen keuren"

gladia kijkt van de ene naar de ander en dan wendt ze zich tot de derde. Ze verwacht duidelijk dat die haar verdediging zal opnemen. Maar dat doet hij lekker niet. Hij blijft met de blik naar de grond gericht gewoon wachten.

Onze student komt op gladia toe en begint zeer langzaam het bovenste knoopje van haar bloesje los te knopen, recht in haar ogen kijkend met een blik van "nu gaan we eens kijken zie"

gladia draait zich weg, maar mijn collega gaat achter haar staan en neemt haar armen vast. Adonis, want zo zal ik de student maar noemen zeker, gaat ongestoord verder met het bloesje te openen en laat het van haar schouders zakken. Dan doet hij traag de rits van haar rokje open en laat het afzakken. gladia krijgt de tranen in de ogen.

"Komt eens kijken" roept hij er mijn collega bij. Deze laat gladia los en komt ook voor haar staan. gladia slaat dadelijk haar armen voor haar borst.

"Ts Ts, armpjes uit de weg" zegt Adonis spottend.

gladia twijfelt, maar ziet wel in dat ze op de derde man niet kan rekenen en er dus alleen voorstaat. Ze kan dus best wat meewerken, misschien zal dat beter zijn dan die twee mannen hier tegen zich in het harnas te jagen.

"Kom meiske, doe je BH-tje en je slipje ook maar uit"

gladia kijkt nog eens naar haar beschermengel maar krijgt geen respons. Zeer langzaam gaat ze met de handen naar de rug en opent haar BH. Ze laat hem afzakken en op de grond vallen. Dan stopt ze en kijkt de twee aan met een blik van "doe dat niet aub".

Koren op de molen van Adonis natuurlijk. Wanneer ze niet snel genoeg is doet deze teken naar mijn collega en samen grijpen ze haar vast. gladia wil schreeuwen maar voor ze goed en wel weet wat haar overkomt heeft ze een prop in de mond en ligt ze op bed. Terwijl Adonis haar vasthoudt bindt mijn collega haar vast. Als bondagespecialist vraagt hem dat niet veel moeite.

Nu komt de derde man naar voor. "Maak ze los, jullie gaan te ver"

"Te ver ? Rome, da’s ver, en Peking, maar dat bed niet, dat staat hier vlakbij"

"Maak ze los en breng ze weg, nu is het genoeg geweest"

"Zeg, zuurpruim, amuseert u toch ne keer !"

Onze derde man draait zich langzaam om en gaat in een hoek op een stoel zitten, blijkbaar geeft hij de bescherming op. gladia staat er nu dus volledig alleen voor, en ze is totaal machteloos.

Langzaam doet Adonis zijn broeksriem open en grijpt naar zijn gulp. gladia ziet het en begrijpt eindelijk dat datgene waar ze zo voor vreesde inderdaad zal gebeuren : hij gaat haar verkrachten. De tranen beginnen rijkelijk te vloeien en in paniek begint ze haar hoofd van links naar rechts te rollen en verstikte geluiden voort te brengen.

"Doe haar ne keer nen blinddoek voor, ik wil niet in haar ogen kijken als ik bezig ben, dat leidt me af" zegt Adonis tegen mijn collega. Die haalt dadelijk de blinddoek terug op en doet hem gladia aan. Dan gaan ze zeer stil alle drie buiten.

Nu kom ik uit mijn schuilplaats tevoorschijn en begin zeer zacht haar borsten te strelen. gladia verzet zich eerst nog sterk, maar allengs laat ze zich doen. Ze denkt blijkbaar dat het hierbij zal blijven want een echte verkrachter zou zo zacht niet omgaan met haar. Dus waarschijnlijk is die blonde vent van gedachten veranderd of durft hij niet goed. Wanneer ze veel kalmer geworden is vervang ik mijn handen door mijn tong en lik langzaam rond haar tepels. Dan omlaag, tussen de borsten door zeer traag naar haar naveltje. Wanneer ik "per ongeluk" even haar buik aanraak met mijn neus reageert ze direct door haar buikspieren samen te trekken.

Dan ga ik, weer tergend langzaam, met mijn vingers langs de rand van haar slipje. Nu voel ik ze weer verstijven. Ik lik nog even over haar buik en ga dan naar haar hoofd. Daar blaas ik zachtjes in haar oor. Ik weet dat gladia daar verzot op is. En inderdaad, ik zie ze plots volledig omslaan. Nu vraagt ze zich zeker af wat hier gebeurt : is haar Meester hier ?

Wanneer ik ze zacht op haar voorhoofd kus terwijl ik haar haren streel hoor ik plots een hevig snikken en zie ik weer traantjes uit haar ogen stromen. Maar ze ontspant volledig. Mijn collega is ondertussen stil terug binnengekomen om haar los te maken terwijl ik haar blinddoek afneem. Onbedaarlijk snikkend valt ze me om de hals en begint me te kussen. "O Meester, ik ben zo blij dat ik je zie"

Mijn collega-Meester verlaat nu terug de kamer en gaat naar de living waar de anderen al op hem wachten. Ze weten immers dat er voor hen nog iets volgt en zijn vol ongeduld naar hun beloning.

Een ganse tijd zitten subje en ik met elkaar te praten en de avond te herbeleven en als ik zie dat ze de emoties teboven is kom ik met het heugelijke nieuws :

"gladia, je bent er bijna vanaf, maar nog niet helemaal"

"Wat is er nog Meester ?"

"Je weet dat er ditmaal verschillende personen aanwezig waren bij ons spel"

"Ja Meester"

"En je begrijpt dat ze dat niet zomaar gedaan hebben"

gladia kijkt verwonderd "neen Meester"

"Dus moeten ze beloond worden hé"

Weer een schicht van onzekerheid in haar ogen. Wat gaat hij nu weer vragen ?

"Ja Meester" klinkt het al veel minder overtuigend

"Dus zou jij eventjes braaf dank-je moeten gaan zeggen"

subje herademt "Ja Meester"

"Maar anderzijds, denk je dat voor zoveel inspaning een gewone bedanking genoeg is ?"

Weer die vrees. Ze kent me al en weet ondertussen ook wel dat ze niet zo goedkoop wegkomt

"Neen Meester"

"Je moet er toch iets voor terug doen, denk je niet ?"

"Ja Meester"

"Wat zou je ervan denken als je nu eens voor hen danste ?"

gladia’s gevoelens gaan weer de andere kant op. Als het dat maar is zie je ze denken.

"Ja Meester"

"Een kwartiertje of zo, wat jazzballet"

"Goed Meester"

"Maar in je blootje wel hé meisje, anders is er niets plezants aan"

gladia krijgt een bloedrode kleur van het verschieten. Daar had ze niet op gerekend.

"Ja Meester"

"Kom, trek je slipje maar uit, en ga maar mee naar de living"

"Ja Meester" zegt ze, me onzeker volgend terwijl ik de kamer verlaat, maar zonder iets uit te trekken.

Wanneer we binnenkomen zitten de mannen al mooi op een rijtje. De geluidsinstallatie staat aan en de CD waar gladia vaak op danst ligt klaar. Ik zet me bij het groepje en doe teken aan mijn subje dat ze kan beginnen. Langzaam doet ze haar slipje uit, dan haar schoenen en kousen. Dan zet ze de CD aan en begint te dansen. Eerst wat aarzelend, maar na enkele minuten toch met volle kracht.