Dokterspelletjes zijn erg “in” en toen recent een subje me in de room aansprak met de vraag hoe ik dit spel zou spelen ontwikkelde zich al snel een fantasie. Ze werd echter redelijk vroeg afgebroken omdat ze ineens weg was. Weggevallen waarschijnlijk.

Ik heb deze fantasie herschreven en u vindt ze hieronder. Misschien dat ik ze ooit eens in de praktijk zal omzetten, en wie weet zelfs met de dame in kwestie. Het spel is immers zeer zacht en ideaal als een eerste kennismaking met een subje.

Let wel : het is een fantasie en geen enkele dokter zou het moeten wagen om dit in de praktijk om te zetten, maar we mogen wel eens dromen hé J. Ik schrijf de fantasie ook vanuit het standpunt van de dame/sub. In mijn ogen bewijst ze dat neuken en vingers in kutjes steken zeker niet nodig zijn om een fijn subtiel spel op te bouwen.

Ik kom het dokterskabinet binnen en kom juist van mijn werk als notarisklerk. Ik ben dan ook, vind ik zelf, klassevol gekleed : witte chemisier waar je mijn witte, kanten BH ziet doorschemeren, een zwarte fluwelen rok tot 5 cm boven de knie, zwarte kousen met een kleine glinstering in en hoge hakken.  

“Dag dokter”

“Dag Mevrouw Devries, zet u en vertel eens wat er scheelt”

“Ik zou van mij mijn nieuwe werkgever mijn juist gewicht en lengte moeten hebben”

Net als elke vrouw ben ik diep in mijn binnenste een beetje exhibitionisitisch aangelegd en ik moet toegeven dat me naakt vertonen aan een man me opwindt, zelfs al is het een dokter. Vooral omdat ik weet dat mijn dokter jonge vrouwen nogal snel in evakostuum probeert te krijgen, ook wanneer dit niet helemaal noodzakelijk is. Hij weet dus een mooi lichaam wel te appreciëren en dat van mij mag zeker gezien worden. Ik voelde dan ook wel wat kriebelen toen ik de omslag opende waarin me deze gegevens werden opgevraagd. Niet dat ik er geil van werd, maar toch, helemaal koud liet het vooruitzicht me ook niet.

 “Ok, kleed je maar uit, ik zal je even wegen. Je BH en slipje mag je aanhouden, die wegen niet veel”

Da’s een tegenvaller. Waarom moeten die nu ook niet uit ? Akkoord, ze wegen niet veel, maar ik had me toch verwacht aan volledige naaktheid. Ik moet zeggen dat ik er diep in mezelf zelfs wat op gehoopt had.

“Waar moet ik me uitkleden dokter ?”

“Ah ja, je hebt gemerkt dat ik geen scherm meer heb, dat is gisteren stukgemaakt door iemand die er tegenaan gevallen is. Ik heb een nieuw besteld maar dat heb ik pas overmorgen. Je zal het dus hier moeten doen vrees ik”

“Ja dokter”

Langzaam begin ik me uit te kleden. Ik trek de chemisier uit mijn rok en open de manchetten. Moeilijker dan ik dacht moet ik zeggen. Ik krijg het gevoel hier een striptease op te voeren voor mijn dokter. Zou hij niet vrijwillig dat kamerscherm laten aanslepen ? Ik zie er hem goed toe in staat. Oei, hij zit echt te kijken hoe ik uit de kleren ga. Niet zo prettig. Maar ik heb geen keuze. Ik ga me hier niet belachelijk maken door te zeggen dat ik wel zal terugkomen als het kamerscherm terug is. Ik zal me hier maar rap uitkleden dan ben ik ervan af om hier als een lustobject bekeken te worden.

Wanneer ik mijn rok uitdoe :  “Ik zie dat je strap-ups draagt. Die mag je ook aanhouden hoor, ze zijn te mooi om je te vragen ze uit te trekken. Ik zie je liever zo”.

“Klaar dokter” zeg ik, niet zonder een zekere gêne

“Ja, dat heb ik wel gezien” en ik zie een fijn lachje op zijn gezicht. “Kom hier maar eens op de weegschaal staan”

“ Ja dokter”

“Hm, kan erdoor, ik zal even je BMI berekenen”

“Je BMI is in orde, ik zal het verslag maken voor je bedrijfsarts. Geef je me zijn adres ?”

Hij reikt me papier en een bic toe en ik wil gaan zitten maar “het is niet de moeite om te gaan zitten hoor, ik ga je seffens nog even je bloeddruk nemen, nu je hier toch bent. En dan moet je toch terug rechtstaan om daar op de onderzoekstafel te gaan zitten”

Wanneer ik me vooroverbuig om de gegevens op te schrijven begrijp ik zijn bedoeling: hij heeft nu duidelijk zicht van bovenaan op mijn borsten. En vermits mijn BH nogal diep ingesneden is is het niet min wat ik hem nu moet tonen.

“Ziezo dokter”

“Kan je je BH en je slipje uittrekken ? dan neem ik je bloeddruk”

Verdorie, waarom moeten die nu ineens uit ? En dan nog om mijn bloeddruk te nemen ? Verlegen trek ik beide kledingsstukken uit. Ik zit hier nu enkel nog met mijn kousen aan. Een vernederende positie moet ik zeggen. Die dokter is echt wel van mij aan het profiteren.

En wat doet hij nu ? Nu begint hij nog me te ondervragen over allelei zaken waar ik helemaal niet voor gekomen ben. Moet ik daarvoor hier bloot blijven zitten op de tafel ? Waarom mag ik me niet terug aankleden ? .

“Kan je eens rechtstaan en van aan mijn bureel naar de tegenoverliggende muur lopen”

Waar is dat nu weer goed voor ?

“Ja dokter”. Ik zet me recht en doe wat hij zegt

“Terugkomen aub”

“Ja dokter”

“Doe je aan sport ?”

“Ik fiets veel dokter”

“Ok, loop eens in een cirkel voor me, zo groot als je hem kan maken”

“ Ja doker”

“Trager, ik wil je goed kunnen bekijken”

“Ja dokter”

“Loop eens op je tenen nu”

Verdorie, zie me hier nu lopen, poedelnaakt met alleen mijn kousen aan. En terwijl ik hier traag en op mijn tenen rondstap zit die man me aan te kijken met een blik waar duidelijk plezier en leedvermaak uit spreekt. Maar ik kan me er niet meer aan onttrekken, misschien uis dat wel nodig, ik ben geen dokter, ik weet het niet.

“Ok, ga daar eens op de tafel zitten”

“Ja dokter”

“Pijn gehad in je kuiten toen je op je tenen liep ? “

“Nee dokter”

“Ik heb bemerkt dat je inderdaad veel kracht in je onderbenen hebt, maar er is een onevenwicht met je andere spieren”

Nu begint de dokter ook nog mijn bovenbenen af te tasten. En ik vind dat hij wel wat té vaak mijn kutje en mijn onderbuik aanraakt.Is dat nog normaal ? Maar anderzijds, die gêne die ik nu voel maakt me ook wel een beetje nat. Hopelijk ziet hij het niet.

“Net wat ik dacht. Sta eens recht”

Hij keert terug naar zijn stoel en draait hem opzij.

“Kom eens hier voor me staan”.

Ik ga voor hem staan en hij neemt zachtjes mijn heupen vast en trekt me naar zich toe. Weer bekijkt hij me van kop tot teen. Erg vernederend als je borsten op 50 cm van zijn gezicht hangen en hij er recht tegenaan kijkt.

En nu begint hij ook nog de binnenkant van mijn bovenbenen te onderzoeken. Hmmm, hie doet dat wel zacht, precies een streling.

“Ga daar eens staan”. Ik moet me opstellen op 1,5 meter van hem maar nog steeds recht in zijn vizier.

“Kan je eens ter plaatse trappelen, knieen telkens zo hoog mogelijk optrekken”

En na zo’n 3 minuten “ leg je handen eens op je hoofd en blijf voortdoen, ellebogen wijd uit elkaar”

Maar allé, zie me hier nu bezig ! Ik sta hier te huppelen en hij zit daar echt te genieten terwijl hij me bekijkt. Da’s toch niet meer normaal ! Vooral mijn borsten trekken vaak zijn aandacht, maar ik denk dat het daarom ook te doen was. Ik schaam me er echt voor dat ze alle richtingen uitwippen. Vernederend gewoon.

Oei, wa’s dat ? een druppeltje slijm dat uit mijn schede lekt slaat tegen mijn been. Ja, lap, hij heeft het gezien natuurlijk. Jong, trek zo geen gezicht, ik weet dat je weet dat die vernedering me niet helemaal koud laat, maar daarom moet je nog zo arrogant niet glimlachen. Ik durf hem echt niet meer aankijken. Ik doe mijn blik naar beneden.

“Neen, je moet mooi rechtop blijven met je hoofd, kijk naar mijn ogen, dan is het juist goed”

Een minuut lang heb ik daar nog staan huppelen voor mijnheer zijn plezier. Zijn blik sprak boekdelen, dat is hier geen onderzoek meer, dat is een vrouw gebruiken als lustobject. Maar raar, ik voel het steeds warmer worden tussen mijn benen.

“Ok, stop maar”

Hij draait zich terug naar zijn bureel en wanneer ik op de stoel tegenover hem wil gaan zitten zegt hij

“Ik zou maar blijven rechtstaan als ik van jou was, anders is mijn stoel kletsnat”.

Bloedrood word ik nu en van het verschieten blijf ik midden in de onderzoekskamer rechtop staan. En nog stopt hij niet. Terwijl ik daar nog altijd in mijn blootje voor hem sta zie ik regelmatig zijn blik afdalen naar mijn kutje en de bovenzijde van mijn kousen waar nu duidelijk een slijmspoor op te zien is. Gelukkig geeft hij me wel uitleg over zijn “onderzoek”

“Ik wou het eens hebben over de BH die je draagt. Ik zag dat je borsten niet goed gesteund worden.. Ik veronderstel dat ze, als je hard moet trappen, teveel beweging krijgen”

“Dat is inderdaad zo dokter”

Hij komt op me toe en begint een ganse uitleg over de huid en de manier waarop borsten rechtopgehouden worden. Ondertussen toont hij met zijn handen duidelijk waarover hij het heeft. Blijkbaar is elk excuus goed om mijn borsten te strelen.

“O, ik zal maar van je borsten blijven denk ik, want ik voel dat je tepels keihard geworden zijn ondertussen. Dat is toch niet van mij zeker ?”.

Grrr, altijd weer diezelfde plagende glimlach. Man, je weet heel goed dat ik hier geiler en geiler word met de minuut.

“Begrijp je, ik zou, als ik jou was, wanneer ik sport doe een steviger BH dragen. Een push-up zou bijvoorbeeld zeer aan te raden zijn, die zijn over het algemeen erg stevig”

“Ik ben er vandaag juist een gaan kopen dokter, hij ligt nog in auto”

“Kan je die even gaan halen ? Trek gewoon je chemisier, rok en schoenen maar aan, het is toch maar voor even.”

“Of neen, trek je kousen uit en loop op je blote voeten. Dat zouden we veel meer moeten doen vind ik. We hebben niet genoeg contact meer met de bodem. Het is niet voor niks dat men in Limburg een blotevoetenpad heeft gemaakt. Gezond hoor”

Snel doe ik wat me gevraagd wordt. Ik heb mijn rok nauwelijks opgetrokken en ik ben hem nog aan het dichtdoen wanneer dedokter reeds de deur van zijn kabinet opent om me buiten te laten.

Juist op dat moment komt een nieuwe patient binnen, een jongen van 17. Die ziet mijn kousen, BH en slipje op de grond liggen en vertraagt zijn gang terwijl hij me heel goed aankijkt. Die heeft ook de dag van zijn leven en morgen zal het verhaal wel in geuren en kleuren rondgaan op zijn school. Ergste is dat ik denk dat ik die jongen ken, maar ik ben niet zeker.

Als ik wil buitengaan zegt de dokter “neem deze BH al maar mee, want die moet je niet meer aandoen vandaag”. Hij komt naar me toe en neemt hem op. Pas in de deuropening geeft hij hem mij terug. De jongen heeft natuurlijk gehoord wat er gezegd is en staat met de deur van de wachtkamer in de hand, maar hij heeft duidelijk gewacht om mijn BH te zien.

Ik loop naar de auto, grabbel mijn andere BH mee en … moiet terug aanbellen. Hij heeft toch niet de deur toegedaan zeker ? Juist op dat moment komt een nieuwe patient toe die zich natuurlijk afvraagt wat die dame daar met een BH in de hand aan de deur van de dokter staat te doen. Ik zie zijn blik ook afdwalen naar mijn borsten. Was te verwachten, zoveel inspanning moet je in deze helle augustuszon niet doen om mijn tepels te zien doorschemeren.

Ik sta even te wachten want zelfs nadat ook deze patient aangebeld heeft wordt de deur niet dadelijk geopend.

De dokter laat me terug binnen in zijn kabinet en neemt in de deur mijn BH over, die hij duidelijk bekijkt. En ondertussen ook goed zichtbaar maakt voor de patient die samen met mij door de deur kwam.

“Ok,  kleed je maar terug uit en trek de BH aan”

“Volledig dokter ?”

“Zoveel heb je nu ook weer niet aan hé. Ja, kleed je maar volledig uit, dan kan ik kijken of er nergens spanningsvelden zijn in je huid. Want push-ups hebben de neiging de huid op sommige plaatsen nogal sterk uit te rekken om elders het samendrukken te compenseren.”

“Ok, kom eens hier”. Hij legt zijn handen als kommen onder mijn borsten en durwt ze wat op, trekt ze wat naar links en rechts, gaat eens met zijn vinger in de cup, kortom, hij bepotelt me zoveel hij kan. Daarnaast wrijft hij ook regelmatig over mijn billen, buik en onderbuik.

“Ik zie dat je buikhuid niet te strak opgespannen wordt door die BH, da’s goed. Anders rekt die teveel uit en loop je binnen enkele maanden met rimpels daar. Ik denk niet dat je dat prettig zou vinden. Maar wees gerust, er is geen gevaar.”

Ik zie zijn blik tijdens zijn uitleg staren naar mijn schaamstreek. Als hij weer een spoor van slijm omlaag ziet kruipen langs mijn been staat hij op, neemt een kleenex, veegt het af en gaat hem spottend lachend in de vuilbak gooien. Nu zink ik helemaal in de grond.

“Ziezo mevrouw, u mag zich terug aankleden. Uw BMI is goed, daar hoef je je geen zorgen over te maken. Je tietjes zijn nog stevig, maar zorg ervoor dat ze gesteund blijven als je aan sport doet” zegt hij terwijl hij me een pinkoogje toewerpt. “En ik heb gezien dat je genoeg slijm afscheidt in je vagina, zodat je niet zo snel pijn zal hebben bij betrekkingen”

Bloedrood betaal ik hem en ik maak dat ik wegkom. Een emotioneel erg dubbelzinnig doktersbezoek moet ik zeggen.