NUTTIGE TIPS

-          Haal je partner NOOIT uit zijn grot ! “Maar praat erover” roept enkel maar wrevel op en is het laatste wat hij op dat ogenblik wil. Integendeel, hij wil gerustgelaten worden. Laat hem zelf beslissen of en wanneer hij “erover praat”

-          Als hij dan praat, hou goed in je hoofd dat op dat op dat ogenblik HIJ en niet JIJ de persoon is waar het om draait. Luister en betrek het niet op jou. Als hij wil praten over zijn problemen of gevoelens, dan gaat het niet over die van jou. Die kan je later nog ter sprake brengen maar nu is het niet het moment. Hoe diep je ook geraakt bent, nu moet je zwijgen, luisteren en jezelf opzijzetten

-          Realiseer je dat, als je wil dat je partner over zijn/haar problemen praat, je zelf deel kan zijn van het probleem. Dat komt hard aan, dat kan kwetsen, maar het is mogelijk. Luister dan en ga niet in de verdediging. Dat kan je erna, als hij/zij zijn/haar ei kwijt is, maar niet terwijl hij/zij bezig is het te leggen.

-          “We moeten praten” betekent NIET dat jij je zak moet leegschudden en dat hij moet zwijgen.  Praten betekent dat jullie BEIDEN je visie geven op een probleem dat jullie samen hebben en dat jullie samen moeten oplossen. Elk om beurt praten en naar de ander luisteren, open en zonder absoluut je gelijk te willen halen, is essentieel. Onthou dat ook hij een visie heeft over dat probleem, dat ook hij recht heeft om dit te uiten en dat zijn visie even veel waard is als die van jou. Jullie zullen als volwassenen aan tafel moeten gaan zitten en het laatste wat dan werkt is dat je eist dat hij je gelijk geeft.

-          Een afspraak is een afspraak. Kom er niet op terug, zelfs al heb je toegegeven. Mannen ergeren zich dood aan het feit dat vrouwen blijven zagen tot ze hun zin krijgen en dat ze dus nooit zeker zijn van het bereikte compromis.

-          Als hij over zijn gevoelens praat, aanvaard dan dat hij zwak is. Een uitspraak als “maar gedraag je nu toch eens al een man” is de beste garantie dat het zijn laatste keer zal zijn dat hij je in vertrouwen neemt. Aanvaard ook dat het probleem niet in 1,2,3 opgelost is en dat hij er nog vaak op zal terugkomen. Hij is dan geen slappeling maar doet hetzelfde als jij doet bij je vriendinnen : iets kwijt willen. En dat kan lang duren. Als je dan afhaakt of hem veroordeelt, realiseer je dan dat je slecht bezig bent want dat dit nu eenmaal hoort bij “praten over je gevoelens”. Gevoelens verdwijnen niet opeens, ze werken nog heel lang na soms en ze blijven bestaan zolang het probleem niet onder controle is

-          Als ze over een probleem praat dan is het niet haar bedoeling dat je het oplost. Zelfs al zie je de oplossing, haar eerste doel is alles eruit gooien, met veel tranen en irrationeel. Erna mag je met een oplossing komen als je ze hebt, maar pas als ze gekalmeerd is en als ze erom vraagt (“weet gij wat ik nu kan doen ?”). Doe je het vroeger dan voelt ze zich onbegrepen en riskeer je zelfs dat je de wind van voor krijgt (“jij begrijpt me ook nooit”)

-          In haar ogen is je inzetten voor haar en je gezin NIET een bewijs van je liefde. Zij vindt dat normaal. Voor haar staat haar gezin vooraan op haar prioriteitenlijstje, voor jou is het één (eventueel prioritair) facet van je leven. Vrouwen zien “je inzetten” dus niet als iets speciaals, voor hen is het normaal. Denk dus niet dat ze hiermee tevreden zal zijn als het erop aankomt aan te voelen hoeveel je wel van haar houdt. Complimentjes, attenties, ze zijn onotbeerlijk opdat een vrouw zich goed zou voelen. Voor jou zijn haar verjaardag, Valentijn,  dan misschien een dag als een andere, voor haar zijn het kerndagen waarop ze wil dat je toont dat ze nog steeds heel belangrijk is voor jou.

-          Als je wil dat hij helpt in het huishouden, aanvaard dan dat dit jullie beider domein is. Zijn visie erop is niet minder dan die van jou. Als hij vindt dat iets goed gepoetst is dan is dat even veel waard als jouw visie dat het nog beter kan of moet. Mannen zijn niet zo grondig als jij en er is geen enkele wet die zegt dat JIJ de norm bent ! Vrouwen hebben het nog steeds moeilijk om mannen als gelijkwaardig toe te laten op “hun terrein” (kinderen en huishouden) maar als je hem wil inschakelen zal je moeten aanvaarden dat hij ook inspraak wil.

-          Aanvaard dat een man geen details ziet (tenzij hij er ergens voor opgeleid is). Waar jij stof ziet liggen zal hij “het proper vinden”. Mannen hechten ook minder belang aan details. Wat voor jou “onvoldoende” is zal voor hem “perfect” zijn. Mannen gaan naar de essentie en negeren vaak de “futiliteiten”. Denk dus niet dat het uit luiheid is dat hij “tevreden is”. Voor hem is het “goed genoeg”.

-          Valentijn is het feest van de liefde. Je verwacht dus dat hij “iets romantisch” zal doen en je bent ontgoocheld als hij deze dag niet “speciaal maakt”. Maar liefde is wederzijds. Als je iets wil moet je ook iets geven. Het gaat niet om jou, het gaat om beiden. Aanvaard dus dat “romantiek” niet iets is waar hij gek van loopt. Mannen genieten ervan, ja, maar als zij mogen kiezen verloopt Valentijn wel even anders. Heb dus oog voor wat hij “samen iets doen” noemt. Hij mag die dag dus ook verwachten dat JIJ iets doet om hem tegemoet te komen. Het is ook zijn Valentijn, niet enkel de jouwe ! Voor veel mannen zal seks altijd wel een plaats hebben in hun wensen voor die dag. Een “speciaal standje”, een mooie strip, dat zijn manieren waarop JIJ kan tonen dat je op jouw beurt ook aan hem denkt die dag. Ken hem, luister naar zijn dromen en onthoud dat zo’n speciale dagen niet om jou moeten draaien maar om jullie beiden. Mannen horen veel over wat vrouwen graag hebben en als ze het negeren krijgen ze het wel te horen, maar ik heb vastgesteld dat vrouwen, als hen de vraag gesteld wordt wat zij kunnen doen op zo’n dag om hun man een plezier te doen, vaak blijven steken in “een etentje bij kaarslicht met zijn lievelingsgerecht” (in de basis HUN wens dus)

-          Voor een vrouw is haar “nest” alles, voor een man is het maar een deel van zijn leven. Waar jij, eens je kinderen hebt, misschien je carrière zal willen opgeven (als je kon) en bijna zeker part-time zal willen gaan werken, zullen voor hem zijn beroep, zijn hobby, zijn sportclub nog altijd een essentieel deel blijven uitmaken van zijn leven.  Begrijp en aanvaard dus dat die ook een groot belang blijven behouden voor hem.  Als een man moet kiezen tussen overwerken en naar huis gaan dan is de kans dat hij voor het eerste kiest veel groter dan dat jij als vrouw daarvoor zou kiezen. Zijn beroep, zijn “plicht tegenover zijn werkgever”, is voor hem veel belangrijker dan “op tijd thuis zijn”. Veel vrouwen met een man met onregelmatige uren (politie, …) hebben het er moeilijk mee dat hij zo makkelijk kan zeggen “ik ben later” en hen met het eten laat zitten wachten of te laat is om de kinderen naar bed te zien gaan. Maar voor een man is “mijn plicht” wel degelijk even belangrijk als jij bent.  Als jij dus minder behoefte hebt aan hem dan zijn werkgever dan kom je inderdaad soms op de tweede plaats, na zijn “werk”.  Gelukkig hebben vrouwen ondertussen geleerd om ook “hun avond” op te eisen. Dus “de yogales” is al wel op gelijke hoogte geraakt als zijn "volleyclub" bv maar als hij daar jeugdtrainer is dan zal jij toch nog altijd sneller je yoga laten vallen dan hij zijn volley. Anderen rekenen immers op hem en dat legt wel gewicht in de schaal.