portfolio

Castings

Je zal dus veel moeten heen en weer lopen om je overal te gaan tonen en verkopen. Wees dan niet te zenuwachtig want dat geeft geen vertrouwen omdat je dan te onzeker overkomt en dit geen goed teken is voor een geslaagde sessie.

Voor een casting moet je je kleding en maquillage aanpassen aan de vraag van de organisator. Het heeft geen zin in mantelpak te verschijnen wanneer hij een badpakken-commercial gaat draaien. Zorg er ook voor dat je altijd een bikini bijhebt die je lichaam op zijn best laat zien. Maquilleer je zo weinig en zo natuurlijk mogelijk om de personen die de casting organiseren toe te laten je "en naturel" te beoordelen. Daardoor kunnen ze beter zien of de maquillage die zij denken te gebruiken bij jou zal passen.

Wees ook niet ontgoocheld wanneer het niet direct lukt. Castings zijn al veel modellen die zichzelf overschatten fataal geworden. Ze zijn nefast voor het zelfbeeld als je niet sterk in je schoenen staat.

Daarenboven mag je niet vergeten dat reclamecampagnes zeer veel geld kosten aan een bedrijf. De reclameagentschappen zullen dan ook verkiezen in zee te gaan met ervaren modellen, eerder dan met een beginnelinge waarvan ze de kwaliteit niet kennen en waar ze dus niet zeker zijn van het resultaat. In het begin zal je dan ook vaak zeer goedkoop en zelfs gratis moeten poseren om ervaring op te doen en om aan voldoende tearsheets te geraken voor je portfolio. Het is pas als je die kan voorleggen dat het vertrouwen in de sector voor jou zal groeien en dat je meer betaalde opdrachten zal krijgen.

Slechts weinig modellen slagen erin van hun poseren een voltijdse betrekking te maken. De meesten doen het "naast hun gewone job". Dat heeft voor gevolg dat deze flexibel genoeg moet zijn om hen toe te laten regelmatig "te verdwijnen" voor een sessie. Gezien de moordende concurrentie in het vak zal niemand een model 2 keer vragen waarvan ze weten dat het toch bijna nooit beschikbaar is. Om dan nog niet te spreken van de vele castings waar je heen zal moeten. Ook daarvoor moet je tijd vrij kunnen maken.

De Portfolio

Naar de Fotograaf

Als beginnelinge zit de kans er dik in dat je zelf op zoek moet naar fotografen om je portfolio mee te starten. De beste manier om er een samen te stellen gratis poseren in het begin. Je kan je ook tot amateurs richten maar kies er dan goede uit. Zoek er wiens foto’s je het meest aanspreken, waar je het liefst voor zou poseren en wie het meeste variatie heeft. Zeker het proberen waard zijn laatstejaarsstudenten fotografie. Of ga op zoek in fotoclubs. Elke fotoclub houdt wel zijn jaarlijkse tentoonstelling. Daar kan je de fotografen meestal ook dadelijk spreken.

Maak een afspraak en praat er eerst mee, ga niet dadelijk poseren. Vraag ook referenties, meisjes die al voor hem geposeerd hebben en contacteer hen. Dan weet je dat die man te vertrouwen is. Je kan je moeder meebrengen op een sessie, maar geen vriendin en zeker geen vriend. Dat bewijst enkel maar je onvolwassenheid, afhankelijkheid en je niet-professionele instelling. Maar als je je moeder meeneemt moet die zich wel op de achtergrond houden. De fotograaf en niet zij regisseert de sessie ! Dat is echter een regel waar moeders, heb ik zelf vaak moeten ondervinden, vaak erg veel moeite mee hebben.

Neem bij het gesprek en de sessie voorbeeldfoto's mee die je zelf graag ziet (uit magazines, ...). Bespreek ze met de fotograaf. Vaak zal hij er zelf ook andere ideeën door krijgen of je zeggen hoe hij die denkt te maken. Kortom : let op zijn reacties. Een fotograaf die tijdens een sessie niet even veel aandacht besteedt aan "jouw" foto's als aan de zijne laat je beter links liggen. Stap het daar gewoon af.

Het heeft ook geen zin bij een fotograaf te poseren waar je je niet 100% goed bij voelt. Op de foto is dat altijd heel duidelijk te zien.

Bekijk de portfolio van de fotograaf. Beoordeel zijn foto's. Zijn ze creatief ? Zijn ze scherp ? Zit er "leven" in de foto's en "persoonlijkheid" in de modellen ? Bij een goede foto gaat je blik automatisch naar de ogen van het model.

Zowel jij als de fotograaf zullen niet beter vragen dan mooie foto’s te hebben voor jullie respectieve portfolio’s. Poseer dus gratis, net zoals hij gratis fotografeert. Time for Pictures is dus geen goede overeenkomst. Jij hebt kosten (vervoer, maquillage, kleding) maar hij ook (verlichting, verwarming, afschrijving, filmen, ..). Daarenboven heeft hij er evenveel recht op om te vragen dat jij hem betaalt. Tenslotte hebben jullie immers elkaar nodig. Het is dus niet meer dan normaal dat je je foto’s betaalt (aan kostprijs) net zoals hij de zijne ook moet betalen.

Wanneer is een foto goed ? In de eerste plaats moet hij een verhaal vertellen, een boodschap overbrengen. Elke foto moet een reclameboodschap zijn voor jezelf ! Gewoon voor de camrea staan mooi te zijn volstaat niet !

Oefenen

Ga niet zomaar naar de fotograaf. Tenzij je een natuurtalent bent in het poseren en in de mimiek zal je je grondig moeten voorbereiden. Veel meisjes denken dat mooi zijn en sexy kleren dragen volstaat om een goed model te zijn. Neen dus. Omdat de gewenste 'look' per boeking enorm kan variëren is het niet enkel belangrijk dat je als model verschillende uitdrukkingen en expressies met je gezicht kunt uitbeelden, maar je moet ook verschilledne personnages kunnen spelen. Vandaag ben je een vamp, morgen een landloopster. En je moet dit alles kunnen op bevel, in een fractie van een seconde en zonder erbij na te denken. In feite is modeling hetzelfde als acteren, alleen je hebt geen tekst.

Dat kunnen onderscheidt een goed model van een slecht : een goed model vertelt iets in een foto, een slecht model staat of zit er te staan of te zitten.

Hetzelfde geldt voor de fotografen : een goede amateur let op je uitdrukking en geeft je ook hiervoor aanwijzingen. een slecht fotograaf let op zijn belichting op je pose, maar schent totaal geen aandacht aan je uitdrukking. Een eerste goede test dus.

Daarom zal je, voor je kan gaan poseren, uren moeten doorbrengen met te leren hoe je die verschillende emoties moet uitdrukken. Want je moet je gezicht perfect kennen om te weten welke spiertjes gebruiken voor welke emotie. En dat is niet zo gemakkelijk als je denkt. Een glimlach zit immers niet, zoals men vaak denkt, in de mond maar wel in de buitenrand van de ogen. Als die "lachen" dan komt je glimlach natuurlijk over, anders is het gewoon een gemaakte en valkse "cheese"-glimlach.

Ga dus in reclamefoto's en magazines op zoek naar verschillende emoties. Probeer je dan in te denken welke emotie het is en welke ervaring die emotie bij jou zou kunnen oproepen. Beeld je dan in dat je in die toestand bent (je hebt het grote lot gewonnen, je vriend is ervandoor, ...) en oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Heb je echte ervaringen op dat gebied, gebruik er dan de herinnering aan, zoniet moet je je verbeelding gebruiken. Probeer echter de emotie zo doorleefd mogelijk te voelen.

Eens je die "emoties" denkt onder de knie te hebben vraag je iemand (maar zeker geen professional, beter een vriendin of je moeder) om foto's van je te nemen. Dat mag gerust met een wegwerpcamera, maar je houding en uitdrukking moet er haarscherp en goed belicht opstaan. Beter dus geen flits gebruiken (veegt teveel details uit) en fotograferen s'morgens of s'avonds als de zon nog geen harde schaduwen werpt. Kijk niet in de camera als je je op de emotie voorbereidt, maar doe het pas als je denkt dat je ze "te pakken hebt". Je hoeft niet recht in de lens te kijken hoor, even opzij (bv naar een boom in de verte) mag ook, zolang je uitdrukking maar goed zichtbaar is en zolang alle foto's vanuit dezelfde hoek worden genomen, met je gezicht exact in dezelfde richting. Je hebt ook geen uren, want de zon gaat snel op en de schaduw wordt harder met de minuut. Best op tijd stoppen en s'avonds of s'anderendaags verder gaan. De kleurverschuiving naar geel en rood toe die met lage zonnestand gepaard gaat speelt nu toch geen rol.

Analyseer deze foto's samen met anderen die voldoende kritisch zijn en geen schrik hebben je hun mening te geven. Ze helpen je niet door te zwijgen, zeg hen dat duidelijk. Let tegelijk er ook op of je wel voldoende ontspannen voor de camera staat. Is je hoofd niet "vastgeklonken" op je schouders, trek je je schouders niet op, trek je je nek niet in ? ...

Daarna kan je de fotograaf vragen om deze emoties in een foto te verwerken en je te verbeteren bij het nemen ervan. Dan kan je zien of het ook in seriezere omstandigheden nog steeds geloofwaardig blijft of of je niet nog wat moet bijschaven.

Enkele emoties die je zeker moet leren overbrengen zijn geluk, verdriet, plezier, ingetogenheid, dromerigheid, hardheid, gekwetst zijn, pijn, euforie, verwardheid, ziek voelen, zelfzekerheid, onzekerheid, en de lijst is zeker niet af. Veel werk dus. Maar een goed model kan dit allemaal tonen als de fotograaf erachter vraagt.

Zoals gezegd : een goed model is een goede toneelspeelster. Meisjes die in hun jeugd ballet en toneel hebben gevolgd hebben dan ook een stap voor op de rest : ze hebben geleerd emoties uit te drukken, ze hebben geleerd hun lichaam te beheersen en elegant te bewegen, ze hebben geleerd ook zonder spreken iets mee te delen aan de toeschouwer via gezichts- en lichaamstaal.

Eens je de emoties beheerst kan je poses instuderen. Daarvoor ga je weer te rade bij magazines. Neem geen magazines die niet "jouw type zijn". Anders gezegd : sla geen Cosmopolitan open als je eerder een "girl-next-door"-type bent. Leer jezelf dus ook op dit gebied goed kennen, wees kritisch voor jezelf, overschat je niet want je doet er jezelf alleen maar schade mee aan. Maar onderschat je zeker ook niet. Als je al geloofwaardig emoties kan overbrengen heb je wel al iets bewezen hé.

Het "Book"

De portfolio is voor een model wat een beeld is voor een beeldhouwer : dé manier waarop hij kan tonen wat hij kan en wie hij is. Hecht er dan ook veel belang aan en stel hem met de nodige zorg samen. Door je portfolio toon je je bereikte niveau, je talent, je gevoel voor camera en opdracht, maar een ervaren "kijker" zal er ook dadelijk je limieten uit aflezen.

Een goede portfolio is zeer divers. Naast tearsheets (bladen uit magazines waar je voor geposeerd hebt) bevat ze foto’s van verschillende fotografen en zowel binnen als buitenfoto’s. Ongeveer 1/3 van je portfolio hou je best in zwart-wit.

Ook de uitsnede moet gevarieerd zijn van headshots (enkel hoofd) tot volledig (het laatste minstens één in bikini of lingerie).

Een portfolio bevat tot zowat 25 foto’s, maar het is beter slechts 6 “parels” te hebben dan 25 “doordeweekse kiekjes”. Wees dus heel kritisch voor wat erin komt. Ook heeft het geen zin sterke én zwakke foto's in een portfolio te steken want het contrast zal teveel opvallen en vooral de slechte zullen in het hoofd blijven zitten. Je zal dus met de andere modellen vergeleken worden op basis van jullie slechtste foto's, vergeet dat nooit ! En open bij voorkeur met een portret met weinig of geen make-up en in zwart/wit. Dat geeft een heel professionele begin-indruk.

Een portfolio samenstellen in 1 sessie is dus onmogelijk ! Laat je daar dus ook niet aan vangen. Om goed te zijn moet van iedere foto datum en fotograaf vermeld worden en best ook de campagne waarvoor hij gebruikt is.

Als je ingeschreven bent bij een agentschap, laat hen dan je book samenstellen. Zij weten beter dan jij hoe het moet, wat erin kan en wat voor jou interessant is dat erin staat en in welke volgorde je foto's best zitten.

Gezien deze foto’s op het redelijk grote formaat waarop ze moeten afgedrukt worden nog haarscherp moeten blijven moet de originele foto van zeer goede kwaliteit zijn. Een goede amateur fotografeert dus analoog (dia meestal) en niet digitaal. En als hij toch digitaal werkt zal hij geen compressie toepassen.

Werk je portfolio ook regelmatig (minstens 1 maal per jaar) bij. Altijd dezelfde foto's laten zien geeft de indruk dat je niet veel werk hebt. Probeer per jaar zeker van 3 verschillende fotografen foto's te hebben en zorg dat er ook in wat je bijvoegt voldoende variatie zit.

Heb je tear-sheets, gebruik ze dan zeker. Tear-sheets zijn pagina's uit tijdschriften waar je op poseert en die je zorgvuldig hebt uitgescheurd. Het bewijst dat je werkt en regelmatig waardevolle opdrachten vervult.

O ja, nog iets : hou het simpel : een gewone verzorgde farde met insteekmapjes volstaat ruimschoots. Het is helemaal niet nodig dat aan de buitenkant van je book meer zorg is besteed dan aan de inhoud. Vaak zie je namelijk meisjes met prachtige helgekleurde of fancy fardes komen aanzetten. Ze denken dan dat "dat wel indruk zal maken". Neen dus ! Het komt enorm amateuristisch over omdat het de indruk wekt dat de inhoud niet goed genoeg is om dat zelf te doen en dat je dus via de farde toch nog ergens wat aandacht wil trekken. Het is nochtans enkel deze inhoud die de fotograaf of opdrachtgever interesseert.

Hetzelfde geldt voor het formaat : hou het sober. Men lacht achter je rug als je met A3 formaat komt aanzeulen. Niet comfortabel om te dragen, maar ook niet om te bekijken op een reeds overvol bureel. Tegenwoordig hebben veel modellen een portfolio die niet groter is dan een serieuze agenda.

Als je die hebt kan je er ook wat setcards en visitekaartjes in steken en een kort CV plus een lijst van grote opdrachten die je reeds afgewerkt hebt.

Zorg ervoor dat je portfolio verzorgd is : geen vlekken, geen gekreukte hoeken, geen schrammen.

Doe je 2 totaal uiteenliggende types foto's dan kan je best 2 portfolio's aanleggen. U neemt dan naargelang de opdracht waarvoor je solliciteert de juiste portfolio mee. Iemand die bv publiciteit en galmour doet zou ik aanraden deze beiden niet te mengen. Een publiciteitsagentschap is niet geïnteresseerd in je blote borsten (hoewel ...) en een glamourfotograaf kan over je lichaam niets opmaken aan de hand van een foto waarop je een bontmantel showt. In beiden mag je natuurlijk foto's steken die in het overgangsgebied zitten (badpak, lingerie).

Dus : je portfolio is hét instrument bij uitstek om je te onderscheiden van andere modellen. Stel hem zorgvuldig samen en investeer erin !

of anders gezegd :

The more professionally composed a portfolio, the more professional the talent conveys to a client, art director, model booker, artist’s rep, or photo editor, providing a potential return on investment for the author of the book.

De foto's in je portfolio moeten ook tonen welk werk je graag zou doen. Als je geen fashionmodel bent, laat dan geen modefoto’s maken. Bij mode-opdrachten is de modellen-look van belang, bij commercieel werk (reclame) niet. Reclamemodellen worden ingehuurd om “echte mensen” voor te stellen, maar dan beter. Als je dus bij een bureau aanklopt dat alleen dit soort modellen zoekt, dan heeft een portfolio vol met typische modefoto’s weinig zin.

Speciale make-up, speciale hoeken, rare belichting …allemaal mooi en leuk om te doen, maar overbodig in een portfolio voor commercieel werk.

Laat ook foto’s maken die laten zien wat je te bieden hebt. Als je geweldige benen hebt, zie dan dat je minstens één foto hebt waar je benen er effectief opstaan. Zijn je ogen je sterkste punt, geef dit dan weer.